گزارش استهلال ماه مبارک ذی الحجه 1431 ازاستان یزد

ش کننده حسین کوشا- سرویس گزارش رویت هلال انجمن نجوم آماتوری ایران

گروه استهلال ناحیه یک آموزش وپرورش شهرستان یزد مستقر درپژوهشگاه برازنده مقدم از ساعت 16:30بعدازظهر یکشنبه مورخ 16/8/89 درمحل ساختمان پژوهشگاه با حضور آقای احمد کریم وخانم ها مهرناز کافی وفاطمه اشرفی کا ر استهلال را آغازکرده ودرمدت زمان قبل از غروب خورشید فعالیت ادامه داشت که در ساعت 16و55دقیقه درلحظه غروب خورشید قرار گرفته و از این لحظه به بعد فعالیت بیشتر شد و با راهنمایی های آقای احمد کریم با توجه به محاسبات از قبل تعیین شده خانم فاطمه اشرفی دانش آموز 15ساله عضواین گروه راس ساعت 17و15 دقیقه موفق به رویت هلال ذیحجه 1431شدند و با اختلاف 10و15ثانیه آقای کریم و خانم کافی موفق به رویت شدند وتا آخرین لحظه که ساعت 17و35 دقیقه که هلال در پشت کوه پنهان شد رویت ادامه داشت وآخرین نفرکه موفق به رصد گردید نیز آقای احمد کریم بودند.

مکان رصد: پژوهشگاه برازنده مقدم

موقعیت رصدگاه: طول جغرافیایی54درجه 17 دقیقه وعرض جغرافیایی 31درجه و59دقیقه .

زاویه جدایی هلال با خورشید7درجه.

ارتفاع ماه :6درجه.

زمان مکث:47دقیقه

وضعیت جوی رصدگاه : بدون ابر با غباررقیق در افق.

ابزاررصدی: تلسکوپ شکستی 12سانتی وتلسکوپ بازتابی 8اینچ گاما ودوربین نقشه برداری توتال که به علت مناسب بودن رویت باچشم غیر مسلح نیاز به استفاده از تلسکوپ نبود.

 

 

کشف دنباله دار جدید

علاقمندانی که هنوز خاطره مشاهده دنباله دار هارتلی2 را طی شبهای ماه گذشته از یاد نبرده اند، بد نیست با اطلاع شوند که چند روز قبل دو آماتور ژاپنی به نام های ایکیا و موراکامی موفق به کشف یک دنباله دارجدید شده اند.  همین جا اهمیت فعالیت آماتورها در جامعه علمی جهانی بش از پیش نمایانده می شود و امید است تلاشهای اماتورهای کشورمان نیز جهت دار تر از گذشته استمرار یابد تا نه تنها در اکتشافات نجومی بلکه درسایر بخشهای این دانش جذاب نوآوری در خور را داشته باشند.

این دنباله دار که با نام علمیC/2010 V1 نام گذاری شده است در بامداد جمعه 21 آبان همزمان با گشت رصدی انجمن نجوم آماتوری ایران در کاروانسرای قصر بهرام واقع در پارک ملی کویر، کمی پایین تر از سیاره حلقه بر گردن کیوان و در صورت فلکی خوشه قرار دارد(به نقشه آسمان توجه نمایید). سیاره ناهید نیز که چندین روز همچون کیوان در شعاع تابش خورشید قرار داشت وقابل مشاهده نبود در همین صورت فلکی و در پایین سیاره کیوان و ایکیا - موراکامی جاخوش نموده است. ستاره زیبای سماک اعزل نیز بین ناهید و این اجرام می درخشد. کمی قبل از روشنایی هوا و پیش از طلوع خورشید بهتراست به افق شرقی محل سکونت خود در هر کجای میهن پهناورمان ایران هستید نگاهی بیاندازید و علیرغم نور گرگ و میش هوا سعی نمایید با یک دو چشمی برد بالا و یا یک تلسکوپ خانگی این دنباله دار را شکار نمایید. برای پیگیری اخبار و تصاویر این دنباله دار می توانید در روزهای آتی به این پایگاه اینترنتی مراجعه نمایید.

 

 

 

  

منبع: انجمن نجوم آماتوری ایران iaas.ir

طیف ستارگ واناندازه گیری دمای ستارگان واندازه گیری فراوانی عناصر

هنگام مطالعه طیف ستارگان (یا همان بررسی کیفی ستارگان) مشاهده می‌شود که اختلاف فاحشی بین ستارگان وجود دارد. از آنجایی که وجود هر خط سیاه در طیف ستاره بیانگر وجود یک عنصر شیمیایی ویژه در اتمسفر آن ستاره است، شاید به نظر می‌رسد که علت اختلاف در طیف ستارگان بخاطر اختلاف در مواد شیمیایی سازنده ستارگان باشد. ولی در نهایت چنین نیست، بلکه علت اختلاف طیف ستارگان دمای ستارگان می‌باشد. چون ستارگان دارای دماهای متفاوتی هستند، طیف آنها نیز متفاوت است.

اندازه گیری دمای ستارگان

در مورد ستارگان امکان اندازه گیری دمای جنبشی (دمایی که توسط دماسنج اندازه گیری می‌شود) وجود ندارد. زیرا نمی‌توانیم ترمومتر را در قسمتهای مختلف ستاره قرار داده و این دما را اندازه گیری کنیم. از طرفی لایه‌های مختلف ستاره دارای دماهای مساوی هستند و هر چه از لایه‌های خارجی به طرف لایه‌های داخلی حرکت کنیم دما افزایش می‌یابد. بنابراین تعریف دمای منحصر به فردی که مربوط به هر لایه از ستاره باشد غیر ممکن است.

اندازه گیری فراوانی عناصر در ستارگان

در حالت کلی مشاهده خطوط طیفی مربوط به یک عنصر در طیف یک ستاره دلیل بر وجود آن عنصر در اتمسفر این ستاره است و برعکس این ممکن نیست. یعنی عدم حضور خطوط طیفی یک عنصر در طیف یک ستاره دلالت بر عدم وجود آن عنصر در اتمسفر ستاره را ندارد، زیرا علاوه بر حضور یک عنصر لازم است، شرایط فیزیکی (دما و فشار) برای تشکیل خطوط طیفی آن عنصر برقرار باشد، تا بتوانیم خطوط طیفی آن عنصر را مشاهده کنیم. با توجه به اینکه شدت خطوط جذبی بستگی به فراوانی آن عنصر دارد، بنابراین می‌توانیم از روی شدت خطوط طیفی ، فراوانی عناصر را در ستارگان تعیین کنیم.

جرم ستارگان

اطلاعات مربوط به جرم ستارگان از مسائل بسیار مهم به شمار می‌رود. تنها راهی که برای تخمین جرم یک ستاره در دست داریم آن است که حرکت جسم دیگری را که بر گرد آن دوران می‌کند مورد مطالعه قرار دهیم. ولی فاصله عظیمی که ما را از ستارگان جدا می‌کند، مانع آن است که بتوانیم سیارات متعلق به همه آنها را ببینیم و حرکت آنها را مورد مطالعه قرار دهیم. عده زیادی ستاره موجود است که جفت جفت زندگی می‌کنند و آنها را منظومه‌های مزدوج یا دو ستاره‌ای می‌نامند. در چنین حالات بایستی حرکت نسبی هر یک از دو ستاره مزدوج مستقیما مطالعه شود، تا از روی دوره گردش آنها جرم نسبی هر یک بدست آید. در حضور ارتباط میان جرم و نورانیت ستارگان ، نخستین بار بوسیله سرآرتورادینگتون اظهار شد که نورانیت ستاره‌ها تابع معینی از جرم آنها است، و این نورانیت با زیاد شدن جرم به سرعت ترقی می‌کند.

منابع انرژی ستارگان

برای هر ستاره‌ای سه منبع انرژی را می‌توان نام برد که عبارتند از:

انرژی پتانسیل گرانشی

می‌توان فرض کرد که خورشید یا ستارگان در حال تراکم تدریجی هستند و بدین وسیله انرژی پتانسیل گرانشی خود را بصورت انرژی الکترومغناطیسی به محیط اطراف تابش می‌کنند.

انرژی حرارتی

می‌توان فرض کرد که ستارگان و خورشید اجرام بسیار داغ آفریده شده‌اند و با تابش خود به محیط اطراف در حال سرد شدن هستند.

انرژی هسته‌ای

می توان فرض کرد که در ستارگان هسته‌های سبکتر همجوشی کرده و انرژی آزاد شده در این همجوشی منبع انرژی ستارگان را تأمین می‌کند، یا می‌توان فرض کرد که در ستارگان هسته‌های سنگینتر از طریق واپاشی به هسته‌های سبکتر تبدیل شده و انرژی آزاد شده از این واپاشیها انرژی ستارگان را تأمین می‌کند.

مرگ ستارگان

سه طریق برای مرگ ستارگان وجود دارد. ستارگانی که جرم آنها کمتر از 1.4 برابر جرم خورشید است. این ستارگان در نهایت به کوتوله‌های سفید تبدیل می‌شوند. ستارگانی که جرم آنها بیشتر از 1.4 برابر جرم خورشید است، در نهایت به ستارگان نوترونی و به سیاه چاله‌ها تبدیل خواهند شد. دیر یا زود سوخت هسته ای ستارگان به پایان رسیده و در این صورت ستاره با تراکم خود انرژی گرانشی غالب آمده و این تراکم (رمبش) تا تبدیل شدن الکترونهای آزاد ستاره به الکترونهای دژنره ادامه پیدا می‌کند، که در این صورت ستاره به یک ستاره کوتوله سفید تبدیل شده است. برخی از ستارگان از طریق انفجارهای ابرنواختری به ستارگان نوترونی تبدیل می‌شوند. ستارگانی که بیشتر از 1.4 و کمتر از سه برابر جرم خورشید دارند، به ستاره نوترونی تبدیل شده و آنهایی بیشتر از سه برابر جرم خورشید دارند، عاقبت به سیاه چاله تبدیل می‌شوند. سیاه چاله آخرین مرحله مرگ ستاره می‌باشد.